Co można zrobić dzięki kilku narzędziom znalezionym w domu? Na przykład zaproponować szpitalom outsourcing w zdejmowaniu gipsu.

W niedzielę pojechałam z szanownym kolegą W. na zdjęcie gipsu. Biedaczek z powodu skręcenia kostki został uwięziony w białym bucie na dwa tygodnie... Wchodzimy do gmachu, uderzamy do rejestracji a tam pani mało entuzjastycznie uświadamia nas, że w niedzielę gipsów nie zdejmują, a w ogóle to trzeba się umówić.

Moje postanowienie na Święta i Nowy Rok - odpocząć, zwolnić, nabrać dystansu. Miało się udać - w tym roku Boże Narodzenie całą rodziną spędziliśmy poza domem, w Krynicy Zdrój.

Nie zabrałam komputera, nie zabrałam surowców do przetwarzania, za to wzięłam dużo książek i plan na spanie do południa. O ile to ostatnie prawie udało się zrealizować, to komputer wraz z wi-fi znalazły się na miejscu, na książki nie było czasu w trakcie rodzinnej integracji, a od przetwarzania nie udało się odpocząć, bo to nie jest zajęcie dorywcze - to styl życia :)

To miłe uczucie, kiedy surfując po sieci trafiasz na zdjęcie swoich prac ^^ Swoich prac! Wow! Swoich?
Yyyy... to nie moje wyroby... Hm... A wyglądają tak podobnie...

Sądzę, że wielu z Was taka sytuacja nie jest obca. Moja pierwsze odczucia nie należały do pozytywnych, ale później... :D

Święta dopiero za miesiąc, jednak w świecie hendmejdu, mody i dizajnu już można zaobserwować wzmożoną aktywność marketingową. Nadchodzi czas targów. Nadchodzi czas warsztatów. Nadchodzi czas gdy artyści wyściubiają nosy ze swoich pracowni i wdają się w empiryczny kontakt z odbiorcą prac. Idealna pora roku, bo słońce nie wypala oczu przyzwyczajonych do półmroku i sztucznego światła :)

W temacie warsztatów i targów dopadł mnie konformizm. Żeby było prościej, zamieszczam listę wydarzeń podczas których albo zobaczycie na żywo/nabędziecie moje wyroby, albo pod czujnym, kasiowym okiem wchłoniecie tajniki wiedzy kreatywnego przetwarzania rzeczy różnych.

Ponad tydzień temu, trochę przypadkiem, trafiłam na świetne warsztaty szycia. Dodajmy, że nigdy wcześniej nie szyłam, wręcz bałam się maszyn - latającej igły i wszystkich dziwnych dziurek, haczyków i szparek w których trzeba umiejscowić nić. Dzieckiem będąc, podczas eksperymentów z maszyną poharatałam sobie łapkę i ani mama, ani tata, ani nawet babcia nie potrafili nas pogodzić.
Gdy zaczęłam bawić się w rękodzieło, eksperymentować z formą i materiałem, odczułam spore ograniczenie przez nieumiejętność szycia. Nadszedł więc czas na przełamanie niechęci i nadrobienie zaległości. Niedługo po tej decyzji, zwykłym fartem, dostałam informację o bezpłatnych warsztatach szycia strojów ludowych. Wierzcie mi, to brzmiało hardkorowo dla osoby początkującej. Na szczęście przemiła Natalia, z którą mailowałyśmy w sprawie zapisów zapewniła mnie, że zostanę zapoznana z maszyną, a doświadczeni instruktorzy nie dopuszczą do rozlewu krwi więc mogę czuć się absolutnie bezpiecznie. Uwierzyłam i poszłam.